Valeur
ajoutée (på norsk meirverdi) er ein økonomisk
indikator som måler verdien eller rikdommen skapt av eit føretak, ein verksemds-sektor
eller ein økonomisk agent i ein gitt periode. Han er definert som forskjellen
mellom sluttverdien av produksjonen (som er fastsett ut frå rekneskapen) og
verdien til dei sakene som blir forbrukt i produksjonsprosessen (forbruk av
mellomprodukt, som råmateriala). Meirverdien gir mål på auken av verdien som
føretaket realiserer ved si verksemd for å skape ting eller tenester, mellom
dei som dei kjøper ting og tenester frå og til dei som dei sel desse til. Den
rikdommen som er skapt slik av føretaket blir delt mellom dei tilsette (løner),
staten (skattar og avgifter), aksjonærane, långjevarane (renter og avdrag) og
føretaket (investeringar, utvikling). Viss avskrivinga
av kapitalen ikkje er trekt frå, kallar vi meirverdien for brutto («brute» og netto («nette») viss den er det. Meirverdien er
grunnlag for utrekninga av TVA (taxe sur la valeur ajoutée) eller meirverdiavgifta, og til å måle PIB (Produit intérieur brute) altså BNP=brutto nasjonalprodukt. Dette er sjølvsagt
ikkje meirverdi i Marx’ meining ettersom han definerer meirverdien som den
tilleggsverdien som (berre) arbeidarklassen skaper ut over verdien av det han kan
kjøpe sjølv for å leve (lønene) og som
kapitalistklassen eller borgarskapet tileignar seg. Borgarskapet vil ikkje
godta denne definisjonen fordi han avslører at det kapitalistiske systemet er
eit utbyttingssystem, eller tjuveri av framand arbeidskraft.